Biti isti, biti poseban, biti slobodan od predrasuda....
Problemi dece i roditelja dece ometene u razvoju su iz dana u dan sve veći. U Prijedoru kao zajednici svijest o postojanju pojedinaca koji zahtijevaju malo više pomoći od drugih nije još dostigla taj nivo da bi se moglo govoriti o razvijijenoj svijesti, prije da je još na nivou tek spominjanja tog problema u predizbornim kampanjama.
Kažu da ne trebamo da budemo svi isti, ali postoje ljudi koji su zaista malo drugačiji od nas, ali samo malo i oni se osjećaju loše zbog toga. Loše se osjećaju jer imaju malo drugačije potrebe i potrebno im je više razumijevanja od strane zajednice i društva a često puta bivaju neshvaćeni, odbačeni, diskriminisani jer ko da ulaže u pojedince koji nisu sposobni da doprinose društvu nego samo traže pomoć da bi uopšte egzistirali.
Kada pričamo o djeci koja imaju poteškoće u razvoju i njihovim roditeljima , a kasnije ta djeca postaju ti pojedinci , ako uopšte dožive da dodju do stadijuma odrasle osobe,oni su zaista u nezavidnom položaju i suočavaju se sa mnogobrojnim problemima i njihova prava su ili nikakva ili veoma minimalna.Procedure oko liječenja su veoma, veoma komplikovane, često nema dovoljno sredstava, liječenja se obavljaju i van države za šta roditelji moraju u mnogo slučajeva da sami snose troškove. Uistinu postoje ustanove i udruženja , kao što su centar 'Sunce', 'Fondacija zajednički put', 'Neven' ali i oni raspolažu sa mnimalnim sredstvima i zahtijevaju podršku od društva i zajednice u kojima se nalaze.
Iz svih navedenih razloga moramo da djelujemo i da olakšamo ionako težak život tim pojedincima kojima je naša podrška i solidarnost prijeko potrebna a ne pogledi puni prezira, diskriminacija i sažaljevanje jer i oni samo žele biti dio istog tog društva.
Tekst i fotografije
Redakcija OTV Prijedor